De Reis

De reis
Opeens was het zover. De taxi stond voor de deur en ons avontuur begon.
Alles verliep vlotjes op Schiphol en het vliegtuig was iets ruimer dan toen we naar Cuba gingen. Een ruime keuze aan films dus Jeroen was al in zijn nopjes. Na 11 uur kwamen we aan in HongKong waar we na 14 uur moesten overstappen op de vlucht richting Cairns. We hadden al bepaald om naar het nabij gelegen eiland met de kabelbaan naar Ngong Ping te gaan. De bijzonder behulpzame Hongkongers maakte het makkelijk om de bus te vinden. Eenmaal van de luchthaven af belanden we in een totaal andere wereld. Alles is high tech daar. De snelweg is voor het gemak maar over een vier verdiepingen hoge luchthavenhal gebouwd.

We zaten in een dubbeldekbus bovenin naar Tung Chung. Overal waar we keken werd er gebouwd en met name enorme (maar dan oom echt énorm) appartementcomplexen met allemaal ogenschijnlijk kleine appartementen. Eenmaal aangekomen bij de kabelbaan worden we al snel gewezen op het feit dat net sinds die dag een vijfdaags onderhoud aan de kabelbaan is begonnen. Dus we moesten met de bus. Beetje jammer, maar omdat we toch niets anders konden deden we dat maar.
De busrit was een, tsja hoe zal ik het zeggen....een ervaring. Langs bochtige wegen moesten we een berg op. Het ging op en neer en vooral bij het omlaag merkten we goed dat de chauffeur hier wel vaker had gereden. We voelde ons totaal niet veilig maar zagen ook de lol er wel van in.
Eenmaal aangekomen stapten we uit met een immens grote Boeddha op een met heul veul treden hoge berg.
Met een groot hakenkruis op zijn borst zagen we de grote Boeddha van dichtbij, maar het uitzicht was mooier. Helaas was het nog vroeg en hing er veel mist.
Daarna liepen we door richting het wisdom path. Dat was een klein pad in de vorm van een acht met halve metershoge boomstammen met wijze teksten die we niet konden lezen...
Daar boven hebben we nog wat gegeten bij een mooi uitzicht.
We hebben nog een pad gedeeltelijk gevolgd, maar Jeroen had wat last van zijn maag dus we moesten stoppen bij ieder toilet. We besloten het stadje in te gaan.
Meer toeristisch dan dat krijg je het niet :) we veronderstelde dat het een dorp was waar echt mensen woonde, maar het was een dorp met alleen winkels en eetgelegenheden.
We zijn nog naar een 5d show gegaan waar we veel te veel voor moesten betalen. We vlogen mee over het eiland en werden af en toe natgespoten in die show. Het was wel hilarisch.
Toen hadden we alles daar wel gezien en besloten we terug te gaan naar de luchthaven om daar wat te eten en te wachten op de vlucht. We kwamen rond 18:00 weer aan op de luchthaven en moesten om 20:45 inchecken. We zagen een sushi tent, maar dat was bijzonder duur, dus besloten bij een goedkopere tent wat te eten. Dat hebben we geweten. Het was wat vlees met rijst en alles was half koud. Hebben de helft niet op gegeten omdat we eigenlijk niet meer durfde. Jeroen nam nog maar even snel een burger king burger. Ook die zijn daar niet zoals we hier gewend zijn. Nog wat rondgewandeld en de tijd volgemaakt en het vliegtuig ingestapt voor de volgende vlucht van zeven uur richting Cairns. Carolien viel al om de haverklap in slaap dus hoopte goed te kunnen slapen in het vliegtuig.
Helaas van slapen kwam er weinig. Beiden hebben misschien max een uur geslapen. Dus in totaal 2 uur in de afgelopen 30 uur.



In Cairns aangekomen deelde we een taxi met een andere backpacker op weg naar het hostel Calypso Inn.
We werden hartelijk ontvangen met een uitgebreide uitleg die we beiden niet meer konden onthouden omdat we zo verschrikkelijk moe waren. Lokale tijd was inmiddels 07:30u dus we zagen nog kans om even bij te slapen. Backpacks op de grond, ploffen op het bed en terwijl we nog onderweg waren naar het bed sliepen we al. Om 1300 gingen we er uit, FF douchen en naar het centrum gelopen naar Cairns om wat boodschappen te doen.

Onderweg nog een hamburger gegeten die me toch wel heel sterk deed denken aan die van de Walkabout in Breda. We liepen langs de Esplanade en zagen in de verte al regen aankomen. Dat was een verfrissend regentje want het was toch wel boven de 30 graden.

Op weg zagen we de winkel van Greyhounds travels waar we even binnen glipten. (Daar hebben we namelijk ook onze bus geboekt) Daar gaan we de rest van de komende maand inplannen morgen. We kregen ook een voucher mee voor een feest en een verloting van prijzen die avond met gratis pizza en kip. Dat gingen we waarschijnlijk wel doen want inmiddels waren we wel klaarwakker en gratis voedsel slaan win natuurlijk niet af!
Boodschappen gedaan bij Woolworths en rustig terug gewandeld naar het hostel.
Overal in de bomen zagen we al enkele grote vleermuizen. Toen we beter keken zagen we dat de bomen helemaal vol zaten met die beesten. Verderop lazen we dat het Flying Floxes genoemd werden.

We gingen nog even aan de slag met de brochures en kijken wat we allemaal gingen doen. Daarna nog even naar de kamer om op te frissen en te relaxen. Toen kickte bij Jeroen de jetlag in. Zo erg dat hij gewoon midden in een zin in slaap viel. Even later zittend in slaap gevallen. Het was even lastig om er niet aan toe te geven, maar Carolien kreeg hem toch mee richting het feestje. En dat was maar goed ook! (Cliffhanger!!!)

Bij het verzamelpunt kregen we onze vip band om en wachtte op de loting. We waren by far de oudsten die daar stonden, maar daardoor voelde we ons ook weer een stuk jonger. (Uhuh!). Er werden vier prijzen weggegeven bij de loting. De eerste drie gingen naar Duitse meiden. Toen werd als laatste een driedaagse jeepsafari op Fraser Island verloot. De prijs ging naar Caroline (ja dachten we....wij....gewonnen? From Germany!!!! (Shit, toch niet). Niemand kwam de prijs halen. "Oh no, From The Netherlands!!," woohoo! We hadden voor 1 persoon gewonnen! Moeten we nog wel bijboeken maar toch! We waren helemaal blij.

Daarna gingen we met zijn allen naar The Woolshed. Het was "Wet T Wednesday". Jeroen had daar geen enkel probleem mee :D. Binnen kregen we heerlijke pizza met nog lekkerder gemarineerde chicken wings. Een gratis biertje. En als 'actie' konden we 5 drankjes voor 10 pond kopen. Dus de speciale actie die heel goedkoop is kwam neer op de normale prijs van een biertje in Nederland.

Na een enerverende goudvis race. (Mensen moesten met een rietje in een langwerpig aquarium een goudvis over de finish blazen) werden we toch wel moe. Als laatste kregen we per ongeluk beiden een halve liter bier voor de prijs van een kleine en die hakte er helemaal in. Om 23:00 taaide we af en miste zo de wet T-shirt competition. Daar had Carolien geen probleem mee. :)