18 t/m 22 februari: Vervolg toer richting zuiden
Door: Jeroen
Blijf op de hoogte en volg Jeroen en Carolien
27 Februari 2016 | Nieuw Zeeland, Taupo
De 18de reden we na de pick-up richting Lake Aniwhenua ('wh' spreek je uit als een 'f'). Onderweg pikte we een lokale gids op die wat zaken in de omgeving liet zien. Hij deed het voor de vierde keer en las alles nog op van een A4tje. Dat was een beetje saai, maar het was voor hem een kans op een goed leven omdat een groot deel van de bevolking aldaar werkloos blijkt te zijn.
Werkloos omdat ze allemaal werkte in de bossen die overgenomen zijn door de regering. Precieze verhaal ontging me een beetje omdat hij de microfoon praktisch in zijn mond had.
We werden bij de accomadatie verwelkomt door een net iets te energieke en passievolle vrouw die uutlegde wat we die dag konden doen. Wij hadden gekozen voor het weven van armbanden.
Met de blaadjes van een bepaalde plant gingen we weven. Was wel gezellig, maar verder niet noemenswaardig.
Eerder werden er kippen in een ondergrondse oven gestopt en die aten we die avond op. Het heet een Hangi. Het was heerlijk mals en overvloedig.
Toen kregen we te horen dat we de restanten naar een school zouden brengen en met die kinderen moesten spelen. Heel edelmoedig en we juichen dergelijke initiatieven toe, maar deelname om met kinderen te gaan spelen (100+!! ) hoeft van ons in persé.
Na een saaie verhaalronde gingen we vrij laat naar bed.
De volgende ochtend maakte we ons dus op voor het schoolbezoek. Na een schattige Haka en poi moesten we meedoen met het speel half uurtje. We stonden er samen nogal verloren bij. Alle kinderen begonnen rond te rennen naar het verschillende speelgoed en de leden van de groep hadden op het oog best naar hun zin. Toen werd Jeroen besprongen door een jochie en begonnen met blokken te spelen. We bouwde eerst een huis, met Carolien als blok aangever, maar het jochie leek niet te lachen. Toen viel het huis om en maakte we er een racebaan van. Dat was wat leuker, maar we waren beiden blij dat het fluitje ging wat het einde tot gevolg had.
We waren niet d enigen die het niet geweldig vonden. Serial killer zat de gehele tijd stil,in het midden te grijnzen.
Daarna maakte we ons op voor een prachtige rit naar het afgelegen Blue duck station. Na een leuke kaartavond waar we de buitenlanders pesten hebben geleerd (Met Jeroen regels (Uno regels)) gingen we slapen voor de activiteiten van de volgende dag.
Wij hadden gekozen voor een wandeling naar een waterval en later op de avond zouden we klei duiven gaan schieten!
De wandeling deden we weer met hetzelfde groepje. Was toch een flinke wandeling van 2 uur enkele reis. Watervallen blijven toch wel speciaal en deze was ook weer prachtig.
Na deze gezellige wandeling maakte we ons op voor het kleiduiven schieten onder leiding van Toby. Een vrolijke Kiwi die zijn eerste demo schot miste!
Eerst kregen we 5 oefenschoten en daarna zouden Carolien en ik held to held tegen elkaar strijden.
Jeroen miste zijn eerste twee, maar de volgende drie waren raak. Wat een machtig gevoel is het om een dikke Shotgun af te schieten en het bewegende doel ook nog eens te raken.
Carolien mistte ze helaas allemaal dus Jeroen ging vrij zeker de wedstrijd in. Hier kan ik kort over zijn. Jeroen: 0, Caroien: 2... En natuurlijk tellen die drie rake schoten niet mee, maar eigenlijk was het wel 3-2 voor Jeroen!
Carolien is niet zo een goede winnaar....heel de avond wreed ze het er in...:(
Na heerlijke gehaktballen van de bbq en weer een potje kaarten gingen we naar bed m de volgende dag naar het plaatsje genaamd "National Park" te rijden, gelegen in het Tongariro National Park. (Was Tongariro dan niet een betere naam geweest vroeg Jeroen zich nog af)
21 februari ging de rest van de groep de Tongariro Alpine Crossing doen. Wij deden deze niet omdat wij de 23ste de vier daagse Tongariro Northern Circuit gingen doen waar die crossing deel van uitmaakte. Wij gingen met een klein groepje die niet 15km gingen wandelen een mooie wandeling maken naar de Taranaki waterfalls. Mooie wandeling, waar we Mount Doom (Mt. Ngauruhoe) heel de tijd zagen liggen, waar Jeroen nogal blij om was.....
De waterval zelf was ook een mooie en ook een prachtige wandeling met de bergen op de achtergrond.
OW ja, eerder rreden we nog even naar een ski dorpje, waar we de Walls of Mordor zagen. Was een stuk kleiner...en was under construction...
Die avond gezamenlijk hamburgers gegeten met de groep van wie we van de meeste afscheid moesten nemen.
De volgende dag stond in het teken van de voorbereidingen op de grote wandeling. Inkopen gedaan, wat veel te duur was, maar ja de enige supermarkt in de wijde omtrek, dus die konden het wel vragen.
Die avond verder nog een goede maaltijd genoten, want het zou weer even duren alvorens we een fatsoenlijke maaltijd zouden nuttigen. We hadden alleen, havermout, baked beans, noodles en soepblikken bij voor de komende 4 dagen....
Daar namen we afscheid van de rest van de toffe groep....
Werkloos omdat ze allemaal werkte in de bossen die overgenomen zijn door de regering. Precieze verhaal ontging me een beetje omdat hij de microfoon praktisch in zijn mond had.
We werden bij de accomadatie verwelkomt door een net iets te energieke en passievolle vrouw die uutlegde wat we die dag konden doen. Wij hadden gekozen voor het weven van armbanden.
Met de blaadjes van een bepaalde plant gingen we weven. Was wel gezellig, maar verder niet noemenswaardig.
Eerder werden er kippen in een ondergrondse oven gestopt en die aten we die avond op. Het heet een Hangi. Het was heerlijk mals en overvloedig.
Toen kregen we te horen dat we de restanten naar een school zouden brengen en met die kinderen moesten spelen. Heel edelmoedig en we juichen dergelijke initiatieven toe, maar deelname om met kinderen te gaan spelen (100+!! ) hoeft van ons in persé.
Na een saaie verhaalronde gingen we vrij laat naar bed.
De volgende ochtend maakte we ons dus op voor het schoolbezoek. Na een schattige Haka en poi moesten we meedoen met het speel half uurtje. We stonden er samen nogal verloren bij. Alle kinderen begonnen rond te rennen naar het verschillende speelgoed en de leden van de groep hadden op het oog best naar hun zin. Toen werd Jeroen besprongen door een jochie en begonnen met blokken te spelen. We bouwde eerst een huis, met Carolien als blok aangever, maar het jochie leek niet te lachen. Toen viel het huis om en maakte we er een racebaan van. Dat was wat leuker, maar we waren beiden blij dat het fluitje ging wat het einde tot gevolg had.
We waren niet d enigen die het niet geweldig vonden. Serial killer zat de gehele tijd stil,in het midden te grijnzen.
Daarna maakte we ons op voor een prachtige rit naar het afgelegen Blue duck station. Na een leuke kaartavond waar we de buitenlanders pesten hebben geleerd (Met Jeroen regels (Uno regels)) gingen we slapen voor de activiteiten van de volgende dag.
Wij hadden gekozen voor een wandeling naar een waterval en later op de avond zouden we klei duiven gaan schieten!
De wandeling deden we weer met hetzelfde groepje. Was toch een flinke wandeling van 2 uur enkele reis. Watervallen blijven toch wel speciaal en deze was ook weer prachtig.
Na deze gezellige wandeling maakte we ons op voor het kleiduiven schieten onder leiding van Toby. Een vrolijke Kiwi die zijn eerste demo schot miste!
Eerst kregen we 5 oefenschoten en daarna zouden Carolien en ik held to held tegen elkaar strijden.
Jeroen miste zijn eerste twee, maar de volgende drie waren raak. Wat een machtig gevoel is het om een dikke Shotgun af te schieten en het bewegende doel ook nog eens te raken.
Carolien mistte ze helaas allemaal dus Jeroen ging vrij zeker de wedstrijd in. Hier kan ik kort over zijn. Jeroen: 0, Caroien: 2... En natuurlijk tellen die drie rake schoten niet mee, maar eigenlijk was het wel 3-2 voor Jeroen!
Carolien is niet zo een goede winnaar....heel de avond wreed ze het er in...:(
Na heerlijke gehaktballen van de bbq en weer een potje kaarten gingen we naar bed m de volgende dag naar het plaatsje genaamd "National Park" te rijden, gelegen in het Tongariro National Park. (Was Tongariro dan niet een betere naam geweest vroeg Jeroen zich nog af)
21 februari ging de rest van de groep de Tongariro Alpine Crossing doen. Wij deden deze niet omdat wij de 23ste de vier daagse Tongariro Northern Circuit gingen doen waar die crossing deel van uitmaakte. Wij gingen met een klein groepje die niet 15km gingen wandelen een mooie wandeling maken naar de Taranaki waterfalls. Mooie wandeling, waar we Mount Doom (Mt. Ngauruhoe) heel de tijd zagen liggen, waar Jeroen nogal blij om was.....
De waterval zelf was ook een mooie en ook een prachtige wandeling met de bergen op de achtergrond.
OW ja, eerder rreden we nog even naar een ski dorpje, waar we de Walls of Mordor zagen. Was een stuk kleiner...en was under construction...
Die avond gezamenlijk hamburgers gegeten met de groep van wie we van de meeste afscheid moesten nemen.
De volgende dag stond in het teken van de voorbereidingen op de grote wandeling. Inkopen gedaan, wat veel te duur was, maar ja de enige supermarkt in de wijde omtrek, dus die konden het wel vragen.
Die avond verder nog een goede maaltijd genoten, want het zou weer even duren alvorens we een fatsoenlijke maaltijd zouden nuttigen. We hadden alleen, havermout, baked beans, noodles en soepblikken bij voor de komende 4 dagen....
Daar namen we afscheid van de rest van de toffe groep....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
