8 t/m 15 maart: langs westkust naar Wanaka

8 maart, nieuwe bus en een lange rit naar Westport voor de boeg. Wat leuke Nederlandsen in de bus...we worden echt doodgegooid met de Nederlandse mensen hier...

Na we lange rit konden we inchecken in onze ontzettend roze caravan, met een king site bed erin. Die avond zouden we naar een bierbrouwerij gaan....bier proeven! Kon niet veel beters bedenken voor mijn verjaardag!

Het bier ging er in een rap tempo doorheen en het was een gezellige avond. Jeroen kreeg nog een waterval uitdaging voor zijn verjaardag. Vier plastic bekers als een waterval opdrinken door ze in elkaar te haken, wat hem verrassend goed af ging!

Verder weet ik niet zoveel meer van die avond....

9 maart gingen we op weg naar Frans Jozef, onderweg werd Jeroen afgedropt om wat te gaan bone carven en Carolien ging Jade carven.

In Franz Jozef was het stralend weer en we hoopte dat het de andere dag ook zo zou zijn, zodat we een gletsjer wandeling konden doen. Aangezienwe met de helicopter dan daar naartoe zouden worden gebracht, was dat heel sterk weer afhankelijk. En de weersvoorspelling was niet je van het...

Die avond werd er met de groep van de bus Nachos gemaakt, welke heerlijk waren! En 's avonds zouden we een vuilniszak party hebben. Daar hadden we beiden eigenlijk niet zoveel zin in, dus we hadden ons niet omgekleed in de vuilniszak, maar gingen wel naar het café. De buschauffeur die het had geregeld stuurde ons resoluut terug om de vuilniszak aan te trekken, maar op zo'n manier dat hij de toorn van Carolien over zich afriep die heel pontificaal inmet de handen op haar heupen ging staan en "Make me go back than?!" Uitriep, waarna Mozzie (bijnaam van de driver) zich maar weer omdraaide. Wij vonden deze chauffeur maar een rare.

Na een biertje gingen we terug naar onze beschimmelde kamer die eerder op ons verzoek nog was schoongemaakt

10 maart begon met regen en dat hield praktisch niet op. We wisten ook direct waar de schimmel in onze kamer vandaan kwam omdat het bij de deur ook regende...binnen. Carolien ging op hoge poten naar de receptie en kwam met een upgrade van kamer terug. Goe geregeld schatje!

Helaas ging de droom van Carolien, de gletsjer wandeling niet door. En omdat we alles moesten plannen voor de extra vlucht van Christchurch naar Aucland, was er geen ruimte om langer te blijven. Ook de Skydive van Jeroen was gecanceld.

Die dag nog wat souvenirs geshopt en verder niet zoveel.
Tijdens het all you can eat pizza festijn, brak Jeroen nog een stuk van een tand af. Gelukkig deed het geen pijn...

Tijdens het poolen vernam Jeroen dat de Skydive was verplaatst naar de ochtend en dat ze om 07:30 opgehaald zouden worden....

11 maart werd Jeroen vroeg opgepikt voor de Skydive. 16.500 ft deze keer en boven de Fox Glacier. Alles ging goed en de vrij val was briljant. Het uitzicht was briljant, tot het moment dat de parachute open ging. Dit gebeurde veel te snel en Jeroen stopte de vrije val dus veel te snel en werd in het harnas gedrukt met een rotgang.

Even kon Jeroen niet ademen en voelde zijn rug en met name het harnas tussen zijn benen deed ontzettend veel pijn. Op dat moment maakte Jeroen zich ontzettend veel zorgen en verging van de pijn en wou zo snel mogelijk naar beneden.

Al direct beneden kwam Jeroen moeilijk overeind, maar het ging wel. Het was gewoon een flinke oplawaai geweest en alles van zijn bovenlichaam zat al bijna vast in een kramp.

Tussen zijn benen was het al helemaal rood en zou later nog bijna zwart en heel dik worden, evenals zijn schouders en overal waar het harnas zat.

Dit was wel even een domper....maar op het moment van dit schrijven 19 maart, zijn het allen nog maar wat pijntjes in de rug en schouders, maar nog niet helemaal over. Maar, moeders, niets ernstige hoor.

We hebben wel besloten voor de zekerheid geen bungyjump meer te gaan doen...

Hierna hadden we nog een lange busrit naar Wanaka voor de boeg, maar de omgeving werd met de minuut mooier en mooier. Vele bergen en riviertjes. Prachtig land dit, het blijft je verbazen!

Die avond zouden we een cruise gaan doen over Lake Wanaka bij zonsondergang, maar eerst nog een kleine wandeling, waarbij wat gekken van een brug af sprongen.

Tijdens de rit naar Wanaka kregen we te horen dat de cruise niet doorging, omdat de kapitein in het ziekenhuis lag.

12 maart hadden we een vliegtuig vlucht gepland staan waar je zelf het vliegtuig kon besturen. Aangezien Jeroens nek wel erg zeer deed en alles van zijn bovenlijf stijf was, leek het ons verstandiger dit te skippen.

In plaats daarvan was er de jaarlijkse A&P show. Een boerderij festival, met schapenherders wedstrijden wat erg mooi was om te zien. Springruiter wedstrijden en als hoogtepunt van de dag een heuse Jack Russel race, waar 80 van die hondjes achter een paard aan rende. Alleen hielden ze zich niet allemaal aan het plan en was een hilarische chaos tot en met....

Wij willen nu een Jack Russel!

13 maart deden we nog wat rustig aan, maar wilde wel wat beweging hebben. We liepen naar Puzzling world net buiten het stadje. Dit bestond uit verschillende illusion rooms.

Van 3D hologrammen tot de following faces ruimte, er waren talloze illusies die gebruik maken van hoe je brein alles verwerkt. Met name het Tilted house was een rare ervaring. De vloer staat heel scheef, maar de muren e.d. Ook. Dat snapt je brein niet. Er stond een waarschuwing dat als je balans issues had je op moest passen. Na de eerste passen voelde je je ook gelijk duizelig. Heel vaag allemaal.

Na wat gedronken te hebben met tafels die vol lagen met allerhande puzzels, waagde we ons in het doolhof. Het doel was de vier hoektorens te vinden.
We hebben een uur rond gestruind in het doolhof dat daadwerkelijk goed in elkaar zat en hebben een goede 5km afgelegd.

Die avond zijn we naar het speciale cinema theater gegaan. Dit was een bioscoop als geen ander. Ipv stoelen stonden er overal bankstellen en zelfs een heuse VW Beetle waar wat stoelen in gezet werden.

Jeroen had Carolien overgehaald naar Deadpool te gaan. Het was een Marvel superheldenfilm met Ryan Reynolds als acteur. Jeroen wist eigenlijk al wel beter, maar had niet verwacht dat die film zo grafisch zou zijn en dat de acteur daadwerkelijk in het begin van de film zou zeggen "your boyfriend told you this was a superhero movie?...Well.....it's not" wat wel een beetje hilarisch was....

Tijdens de pauze werden er verse american cookies gebakken wat een hoop goed maakte.

14 maart stond de Rob Roy Glacier walk op de planning. Die morgen hoorde we een Canadese bij de overbuurman vragen of hij mee wilde precies naar die walk, dus wij lieten onze plannen ook weten.

Met een groep van 5 huurde we een auto, omdat de start nog wel een uur rijden was. Het was een gezellig clubje met twee Canadese meiden van eind twintig en een jonge Amerikaan. Op weg daarnaartoe pikte we nog drie lifters op waarvan 1 Chinees dezelfde walk ging doen. Een Chinees genaamd: "Nou ja" wat ik wel grappig vond en moest me inhouden om het niet te vaak te zeggen.

De walk zelf was prachtig. Tussen twee bergkammen in, met een gletsjer rivier (helder dan helder en mooi blauw) onder in, klommen en dalen we af, naar een gletsjer. Een hele grote prachtige waterval ontsprong uit een steile wand en toen we verder liepen, zagen we de gletsjer helemaal, met talloze watervallen eronder van het smeltende ijs. Het was prachtig om te zien.

Samen met Vanessa en Jen en Nou Ja reden we terug naar Wanaka, de Amerikaan was sneller en had eigen vervoer geregeld met de duim.

15 maart wilde we Roy's Peak gaan bewandelen, maar dat was een zware wandeling en tevens was het weer ontzettend slecht. Veel wolken en regen. Jeroen had na de wandeling nog wel last, vooral dat hij bont en blauw was in zijn liezen hielp niet echt bij wandelen. Dus moesten we iets anders verzinnen.

Het werd nog een bioscoop omdat ook Vanessa daar naartoe ging. Dit keer gingen we zonder voorkennis naar de film 'The Revenant' om 15:30u. Het enige wat we wisten is dat DiCaprio hier een Oscar voor had gewonnen.

Dit was een indrukwekkende film zeg, met name de scène met de beer. Het cookietje was ook weer geweldig! De rest van de dag rust gehouden en veel gelezen. Sa,en hebben we bijna 14 boeken verslonden deze vakantie!

De volgende dag zouden we verder gaan naar Queenstown, waar we af zouden spreken met Vanessa en Jen die toevallig ook daar naartoe gingen. We zouden met zijn allen van de luge afgaan, een of andere baan in de bergen met karretjes naar beneden. Een soort zeepkisten race zeg maar, die je ook in Valkenburg hebt, naar dan met iets beter uitzicht!