11 t/m 14 dec: El Hierro

11 december:

Na de dagen reizen waren we wel weer toe aan iets actiefs. Aangekomen op El Hierro in het donker, dus we wisten nog niet bij welke muur van bergen we zaten. El Hierro bestaat ongeveer voor de helft uit een halve maan gebergte van ongeveer 1km hoog.
Natuurlijk dachten we gelijk, zoals elk weldenkend mens, laten we daar eens omhoog gaan klimmen!

Jeroen zocht een pad uit naar boven en dat geel wit gemarkeerde pad volgde we naar boven. Dat hebben we geweten. Halverwege doopte Jeroen de berg al de never ending mountain. Wat een geklim zeg. Iets meer dan 2,5 uur alleen maar stijgen. En dan niet zo’n bietje, maar meer dan 120m per kilometer.

Maar we werden wel beloond boven aan de top. Er was een wolkendek aan komen waaien en we liepen daar een stuk boven door het zwarte grind. Het gaf een surrealistisch beeld en een die we nog lang zullen onthouden!

Het was toen ongeveer al 14:00u. We hadden ons voorgenomen een langere weg terug te nemen, maar besloten dezelfde weg terug te nemen. Dat doet Jeroen nooit graag...Alleen naar beneden zie je toch weer nieuwe dingen. Maar een dergelijke wandeling ga je wel voelen in je knieën en je kuiten.

Terwijl Jeroen met zijn bergwandelschoenen, wandelstokken een weg naar beneden ploeterde, zorgvuldig stap voor stap overwegend waar hij zijn voeten zou zetten op het met stenen bezaaide pad, hoorde hij snelle stappen naderen. Hij keek om en zag tot zijn verbazing een in een korte broek, op sneakers idiote spanjaard naar beneden komen denderen in volle vaart. En dat is niet niet overdreven, hij hield niet in en zoefde ons voorbij, Jeroen verbijsterd achterlatend op het voor hem moeilijk te begane pad. De hele weg naar beneden kon Jeroen er niet over uit, als hij weer weggleed over een steen en nauwelijks staande kon houden dankzij zijn schoenen en wandelstokken, hoe die Spanjaard dat toch deed. 1 misstap en je bent verlamd voor het leven. Jeroen bleef maar zeggen “ Hier kan je toch niet langs rennen? Dat kan toch niet?!”

Die avond weer lekker uit eten geweest.


12 december:
We mochten de wasmachine gebruiken van het onderkomen.
Dus dit werd woensdag was dag. Drie wasjes gedraaid, terwijl we tussendoor aan het zwembad een boekje hebben gelezen.

13 december:
Auto gehuurd voor de laatste twee dagen op het eiland en vandaag gingen we weer op pad om het eiland te verkennen en terug naar boven op de berg om wat foto’s te maken met onze trouwkleding.

Was weer hilarisch om te doen. En wat een mooie foto’s zijn daar weer uitgekomen!!!

Daarna zijn we nog naar Mirador de la Peña gereden, die een mooi uitzicht gaf op ‘ de golfo’. Dat is de provincie van el Hierro, de vallei onder de bergen.
Daar bleek ook een sjiek de friemel restaurant te zijn, waar we beiden een heerlijke variant van een varkenshaasje hebben verorberd.

Daarna reden we nog door naar “ pozo de las Calcosas” .
Dat was een inlaat van de zee, maar daar lag een compleet verlaten dorpje voor. Dat was een hele rare gewaarwording, zo’n verlaten stadje. Vroeger bouwde lokale canarische bewoners hier tijdelijke woningen oid, waardoor dit spookstadje is ontstaan. Bijzonder om doorheen te lopen.

Google maar eens op Pozo de las Calcosas als je meer wil zien/weten hierover. Het is lastig onder woorden te brengen....
Een bijzondere plek welke we nooit zullen vergeten. Vooral niet omdat het ook zo’n verassing was.
De ruige zee met grote golven die inbeukte op de rotsen waren geweldig en kunnen we uren naar kijken.


14 december: Charco Azul
Charco Azul. 1 van de punten op het eiland die we in de voorbereiding al hadden gezien.
Aangezien we morgen weer vertrekken richting La Palma en daar een 6 daagse wandeltocht begint, besloten we naar Charco Azul te wandelen.
Het was maar 4km verderop. Wel moesten we afdalen naar zee niveau. Het was een goed begaanbaar pad.

We kwamen aan bij Charco Azul en we zagen van boven een geweldige rotspartij met wederom golven die inbeukte op de rotsen en wit wassend een weg baande door de rotsen. In het midden een poel achterlatend waar je in zou kunnen zwemmen.
Beneden aangekomen zagen we heel wat paadjes en trappetjes naar verschillende delen toe. Een grot met een poel waar je zou kunnen zwemmen waar af en toe de zeegolven wat water achter laten.

Een geweldig mooie betoverende omgeving waar we zeker nog twee uur hebben rondgelopen en genoten van de ruige zee met metershoge rollende golven waar we haast in trance naar hebben gekeken.

Daarna nog even 4km klimmend terug naar La Frontera, waar Jeroen begon met typen van dit reis verslag en Carolien begon met het pakken van de tas, omdat we morgen zouden gaan vliegen naar Tenerife en vervolgens naar La Palma....Op naar het volgende eiland en de nieuwe avonturen die daar ons staan te wachten.

Inmiddels al weer voor de helft over de vakantie heen........het is een cliché, maar wat gaat de tijd toch snel....