16 t/m 24 maart: deep south Tour

Voordat we in Queenstown zouden arriveren reden we eerst nog langs Puzzling world. Daar waren wij al geweest, dus deden een korte looproute op Mt. Iron. Was een looptrack van ongeveer 90 minuten. Dit was nog een fikse klim, maar wel met een prachtig uitzicht over Lake Wanaka en het stadje zelf.

Na nog een koffie en wat onopgeloste puzzels reden we door naar de AJ hackett bungyjump. De plek waar de eerste bungyjump is gedaan. Jeroen wilde het toch wel graag doen, maar met wat overredingskracht van Carolien zag hij toch wel in dat het na het Skydive debacle niet verstandig was. En ach, hebben we een reden om nog eens terug te keren naar deze fantastische plek.

We kwamen uiteindelijk om 17:00 aan in Queenstown waar Jen en Vanessa al bij de luge zaten te wachten. Na een lange incheckprocedure bij het hostel liepen we snel naar de gondola die ons naar boven bracht naar de luge.

Het uitzicht in Queenstown is onbeschrijflijk mooi. Vele bergen, tegen een kraakheldere blauwe lucht, met een stook witte wolken halverwege de bergen. Als je het zou verzinnen zou ik je niet geloven dat het bestaat :)

Eenmaal boven ontmoette we de blije Canadezen weer en zochten onze helmen om naar beneden te racen in kleine plastic karretjes.

Carolien is echt ongelooflijk snel en kon haar maar met moeite achter me houden op het oefenbaantje naar beneden. Gelukkig mochten we 5 keer naar beneden, want dit is zo ongelooflijk leuk om te doen. Helaas verloor ik wel 5x op rij van Carolien, die al driftend op twee wielen door de bochten naar beneden vloog. En wat is ze toch een heerlijk slechte winnaar! :p

Na nog een hapje eten bij een Thai (gloeiende wat was dat heet!) gingen we slapen om de volgende ochtend om 06:45u opgehaald te worden door de nieuwe bus.

17 maart Milford Sound, gunns camp

Vandaag stond een lange rit op het programma richting het afgelegen Gunns camp. Onderweg stopte we bij Milford Sounds (wat eigenlijk een Fjord is ipv Sound oid)

Hier stapte we op een boot die volgepakt werd met mensen. We stonden gelukkig voor aan in de rij en bemachtigde een plekje vooraan op het schip met prachtig uitzicht.

De foto's hebben al op Facebook gestaan en die spreken voor zich. Onbeschrijflijk mooi is het daar! Enig nadeel van het plekje was dat links, rechts en boven je hoofd de camera's voorbij flitsen. Het was erg druk op het schip, maar het uitzicht was adembenemend!

Daarna reed onze chauffeur Nipper ons naar Gunns camp. Daar is geen ontvangst en is geen electriciteitsnet. Ze hebben wel een generator die tussen 18 en 22u aan staat zodat er licht is. De,douches krijgen warm water dmv het stoken van hout.

Daar nuttigden we een gezamenlijk diner dat samen werd klaar gemaakt (kipsalade) en we liepen nog een korte route door de bossen om het kamp heen.

We sliepen weer heerlijk privé en gingen de volgende ochtend verder richting Te Anau.

In Te Anau verbleven we drie nachten. De eerste dag verkende we het stadje en wat gewinkeld. De tweede dag was helaas slecht weer. We wilden in eerste instantie een gedeelte van de Heaphy track lopen (Great Walk), maar verkozen dit niet te doen vanwege het weer. We bleven wat langer in bed liggen en lekker rustig aan gedaan. Toen het weer later wel opklaarde zijn we nog langs het meer gelopen, waar we nog een klein vogelcentrum tegen kwamen, maar toen het weer begon te druppen, liepen we weer terug.

Dat beloofde wat voor de dure toer naar doubtfull sound, die we al,geboekt hadden de volgende dag!

Doubtfull sound is hetzelfde als Milfod Sound, een fjord dus, maar dan veel groter en veel moeilijker bereikbaar. We vertrokken om 07:00 in de ochtend per bus, die ons in een uurtje naar een Ferry bracht over een groot meer, waarna we wederom op de bus moesten voor een rit van een uur, richting de boot die ons over doubtfull sound zou voeren.

Op de Ferry op het grote meer nog wel een uitzonderlijke verassing, de Canadese Vanessa en Jen stonden ook op de Ferry. Dus we konden de hele dag met hen op trekken!

Het weer was wel heel erg nat en bewolkt en we dachten dat het botte pech was, maar niets was minder waar. De grote rotsen en bergen waar tussndoor vaarde waren allemaal bezaaid met watervallen. Het was immens groot en overal waar je keek waren watervallen. Gedurende de tocht, kregen we ook een cup overhandigd en kwamen we dicht bij een waterval in de buurt welke je zonder problemen kon drinken, omdat het helemaal gefilterd beneden aan komt.

Joroen hangt natuurlijk voorover gebogen uitgerekt met zijn cup richting de waterval en kreeg er water in, maar realiseerde zicht niet hoe dicht de boot bij de waterval zou komen. De waterval eindigde op de boot ongeveer, dus Jeroen was nogal doorweekt met een brede grijns op het achterdek te vinden!

Was ook leuk en gezellig Vanessa en Jen weer terug te zien.

De volgende dag moesten we de bus weer in, richting Stewart Island. Dat is dat eilandje ten zuiden van Nieuw-Zeeland. Dit was meer een dagje reizen naar Invercargill met wat kleine mooie wandelingetjes tussendoor. (De mirror lakes waren erg mooi!)

We checkte in de hostel in het plaatsje genaamd Oban. Weer een privé kamer, maar het bed had nogal een grote kuil. De drie nachten waren niet de comfortabelste die we hebben gehad.

De volgende dag was het weer slecht, maar Carolien wilde iets gaan doe , die moest iets gaan doen, maar Jeroens pet stond er niet helemaal naar om door de regen te gaan banjeren.

Carolien bleef zo'n 8 uur weg en Jeroen zag tijdens het lezen, schrijven het weer steeds beter worden. Nog wel saampjes uit eten geweest, wat eigenlijk best wel een heel duur restaurant was ,maar daar kwamen we een beetje laat achter. De kreeften in het aquarium hadden het weg kunne geven bij nader inzien. Het was wel enorm lekker!

23 maart gingen we naar een piepklein eilandje waar we zo'n 3 uur hebben rondgewandeld. Dit was op Ulva eiland. Voor de vogel liefhebber een waar paradijs, eveneens voor de vogels zelf omdat het eiland ontdaan is van alle door Europeanen meegebrachte vijanden. De vogels hebben daar vrij spel en dat was te merken ook. We werden achtervolgt door hele nieuwsgierige Stewart Island Robin (toutouwai).

Daarnaast hebben we ook de volgende vogels nog gespot:

Brown creeper
Bellbird
Stewart Island Weka
Yellowhead
South Island Saddleback
Oystercatcher
Kãkã
Fantail
Tūï
New Zealand wood pigeon
Helaas geen kiwi...

24 maart hebben we samen nog wat uurtjes gewandeld op het mooie eiland alvorens we de Ferry pakte en de bus naar Queenstown pakte.

De bus zat overigens helemaal vol en er waren een paar op de waitlist gezet. Die konden dus onverwacht niet mee en dat leverde nogal wat probleempjes op, tot zove dat de driver ("Skins") de politie belde.

Uiteindelijk werd het meisje er tocht uit gezet en reden we door naar Queenstown waar we laat pas weer aan kwamen...