4 t/m 6 januari: eerste dagen in Sydney

Na wat uurtjes met de bus kwamen we aan in het regenachtige Sydney. Na contact met de eigenaresse van het appartement wisten we hoe we met de bus moesten reizen. Best een uitdaging om met het openbaar vervoer te reizen met een grote backpack op je rug en een kleinere rugtas voor op je buik! We bezette dan ook allebei twee zitplaatsen...

Na nog een paar honderd meter lopen kwamen we enigszins nat aan bij het appartement. In de advertentie had gestaan dat we een kamer met bed zouden hebben en mogelijk de gedeelde ruimtes moesten delen. In werkelijkheid verbleven we in het appartement van haar en haar zusje. Ze leidde ons kort rond waarna ze in een andere kamer ging zitten. Verder hebben we haar niet echt gezien, maar ze was wel altijd thuis. Wij hadden de woonka er en de keuken tot o ze beschikking. Het kwam er dus eigenlijk op neer dat we in haar appartement woonde en zij verbannen was naar haar kamer. Dat was best wel een vreemde gewaarding, maar wel heerlijk na de hostels.

Ze had een grote kater (Maine Coon) die superlief was. 'S avonds nog uit eten geweest en lagen er op tijd op.

5 januari: Sydney verkennen

De volgende dag gingen we Sydney verkennen. Het bleek een regenachtige dag, dus gingen we naar de Harbour waar een madame Tussauds, zoo en Sealife samen bij elkaar zaten. Konden we de dag binnen door brengen, dat leek ons wel wat...we besloten de kaartjes niet online te kopen, omdat je dan op een bepaald tijdstip daar moeten zijn....dit bleek een goede keus te zijn.....

Toen we inmiddels bij de Harbour waren en elkaar al bibberend van de kou aankeken (Carolien was in t-shirt gegaan), kwamen we tot de conclusie dat vandaag een goede dag geweest zou zijn om de regenjassen, die we dachten niet nodig te hebben, aan te doen. Bijna in de slappe lach om deze stommiteit vervolgde we onze weg naar de Harbour...

We waren niet de enige die dachten dat een dagje Sealife en Zoo een goed idee was. In de stromende regen zag het zwart van de mensen die hetzelfde idee hadden opgevat. We vingen een gesprek op waar we een kaartje moesten kopen en we hoorde dat de wachtrij verderop was en zeker 2 uur wachten zou zijn. Dezelfde rij was voor de mensen die online een kaartje hadden gekocht. Dus daar kwamen we goed weg, want aangezien er ook een rij stond om naar binnen te gaan hadden we niet zoveel zin meer en besloten we iets anders te gaan doen.

Het was inmiddels lunch tijd, dus we gingen een Japanner binnen, die wel wat prijzig was, maar we hadden we er zin in. Na heerlijk gegeten te hebben, zijn we naar het appartement gegaan.

Daar lag de eigenaresse op de bank tv te kijken en die ging vlug haar eigen kamer in en liet ons weer alleen. Weer wat gelezen en geschreven en 's avonds een heerlijke burger gegeten bij Soul Burger, die zeer speciale plant based burgers maakt....(http://www.soulburger.com.au)

De volgende dag stond een toer naar de blue mountains op de planning. De weersverwachting bleek uit te gaan van een kleine 100% kans op regen dus we hadden nog geprobeerd deze te verzetten, maar daar waren we te laat mee. De volgende dag moesten we om 06:30 klaar staan op 30 minuten loopafstand.

6 januari: Barefoot blue mountains adventure

Om 05:00u ging de wekker, omdat we dus vroeg moesten klaar staan. Een korte hopeloze blik op de weersverwachting bevestigde hetgeen we al wisten; regen, regen, regen. We liepen om 06:00 aan en tot onze verrassing regende het pijpenstelen. Dit keer waren we wel zo slim geweest om onze regenjassen mee te nemen! :)

Het was een half uur lopen naar Coogee beach en was grotendeels overkapt gelukkig. Eenmaal daar aangekomen stond het busje er al en werden we verwelkomd door onze gids van de dag: Smokey. Een lang donker krulharige man met een enigszins pokdalig gezicht, met een donkere typische Australische hoed met krokodiltanden erin.

Hij vroeg ons direct of we droge sokken bijhouden en een paraplu, want we zouden 'wet to the bone' worden. Toen Jeroen zijn Goretex schoenen vermelden zei Smokey dat hij $600 Goretex schoenen aan had, maar dat tegen dit uitzonderlijke weer en waar wij naar toe gingen geen Goretex tegen bestand was. "I'm gonna bring you to a place where you get a waterfall in your face!!", zei Smokey waarvan we toen nog dachten dat hij een ster was in overdrijven.....
We moesten alle 19 andere gelukkigen ook nog ophalen en onderweg praatte Smokey al honderduit over de geschiedenis van Australië en zijn geschiedenis. We zouden veel dingen leren over de geschiedenis wat je niet op school te horen krijgt, omdat 'men' niet wil dat dat deel van de geschiedenis uit gaat maken. Ook hier dachten we dat hij weer aan het overdrijven was.

Misschien voelen jullie hem al aankomen, Smokey overdreef (toepasselijk woord met die regen) nergens over. Op weg naar de blue mountains vertelde hij heel veel over de blanke geschiedenis in Australië. Teveel om op te noemen. Een ding wil ik wel uitlichten, ik had hier weleens iets over gehoord; "The stolen generation". https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Gestolen_generaties

We gingen eerst naar een rotsformatie met, naar het schijnt, een mooi uitzicht...enige wat wij zagen was mist...

Op de weg terug reed hij door een rijkelui wijk, wat vlak naast een natuurreservaat ligt, het beste plekje om wilde kangoeroes te zien. We zagen er ook heel veel! Ze waren veel actiever dan in de Zoo en veel nieuwsgierig. Ook 1 gezien met een jong (een Joey) die uit de buidel sprong en er terug in kroop.

Vervolgens gingen we naar de plek met de wandeling naar de 'Waterfall in your face, man!!' Eerst gingen we naar een uitzichtpunt waar we een iets andere tint van wit zagen tot zover je kon kijken! We probeerde ons voor te stellen op basis van Smokey wat er te zien zou zijn, maar niets kon ook maar in de buurt komen....

We liepen het eerste stukje van de National pass walking track. Onderweg leerde we veel over de planten en hoe de aboriginals hun lichaam beschilderde middels het zandsteen.

We moesten wat steile trappen af die begin 1900 uitgehakt zijn met pikhouwelen en dynamiet. En dat waren heel veel treden, treden waarvan het regenwater met een noodgang naar beneden gutste. Hier leerde we waarom Smokey zei dat je nog de beste waterdichte schoenen kon hebben, maar niets opgewassen was tegen dit.

Na een mooie wandeling met prachtig witte vergezichten kwamen we beneden aan bij een gigantische waterval die met een noodgang en onder luid gebulder naar beneden denderde en hier begrepen we de term 'waterfall in your face', het was letterlijk en totaal niet overdreven. Zo nat zijn we lang niet geweest. Gelukkig was het nog steeds tegen de 20 graden, dus we hadden het niet zo koud..

Na een goede lunch reden we door naar de scenic railway, waar je twee kabelbanen en de steilste trein ter wereld kon berijden. Niemand heeft dit gedaan, omdat je niet bijzonder veel kon zien. Dit was ook de plek waar je de 3 sisters kon bewonderen. Ze kwamen mij nogal wit over...

Tussendoor hebben we nog een aboriginal show gezien over de geschiedenis en wat gezang en Didgeridoo.

Toen begon de lange weg terug naar Sydney, we besloten zeker terug te komen als het weer wat beter was om de national pass track te lopen, waarvan Smokey zei dat het de mooiste walk is van de blue mountains