18 december: Wandelen Airlie Beach & nachtbus naar

Om 21:00 die dag zouden we de nachtbus naar Agnes Water pakken, dus we hadden nog een hele dag. Wandelen leek ons wel wat dus vroegen we bij de receptie van het hostel, wat in de meeste gevallen ook een reisorganisatie is waar je toers kan boeken, of er nog wat te wandelen viel in de omgeving.

Dat bleek het geval te zijn. We schafte een dagkaarten aan bij een chagrijnige buschauffeur die ons dropte bij de Shute Harbour, waar een enkele route van 1,5 kilometer naar een uitkijkpunt over de haven en de Whitsunday eilandengroep op de achtergrond. Het helderblauwe water met de vele zeilboten was een prachtig gezicht.

Die 3 kilometer hadden we er snel opzitten, dus besluiten ook het circuit walking track naar de top van Mount Rooper mee te pakken, wat nog eens 5,4km zou zijn. Dat konden we wel aan dachten we.
De route begon direct steil omhoog en we kwamen bij de splitsing waar het rondje begon. De moeilijke keuze diende zich aan; of rechtsaf de langere route naar boven, of via links de kortere route naar boven. Het scheelde maar iets van 600 meter, maar als het zo steil bleef kozen we liever de langere route in de veronderstelling dat het dan minder steil zou zijn.

In de verzengende hitte bleek het best zwaar te zijn en we hadden ons qua aqua ook niet goed voorbereid, dus het water ging op rantsoen. Met enkele kleine stukjes vals plat als rust kwamen we halverwege gelukkig een goed geplaatst bankje tegen waar we even rust hielden. Gelukkig hadden we de minst steile route gekozen!

Na nog wat geploeter en afvragen waarom we dit ook alweer deden kwamen we uiteindelijk bij de top, waar we de zware klim al snel vergaten. Weer een geweldig uitzicht met nog meer eilanden en helderblauwe zee ertussen.

Na wat genieten gingen we de gelukkig kortere route naar beneden wat toch aangenamer is dan klimmen. Helaas kwamen we er al snel achter dat de lengte van de route niet de beste parameter was om de weg naar boven te kiezen.....de stand van de zo'n ten opzichte van de berg was veel beter geweest. Het was een stuk koeler in de schaduw! Ach ja, leermomentje!

Als je het dan toch over leermomentjes hebt volgde er kort daarop de realisatie van nog zo ene. Aangezien we sliepen in de bus, hadden we geen accommodatie nodig. Geen accomodatie = geen douche. Dat zouden de mede busgenoten ook niet zo fijn vinden me dunkt.

We hadden onze backpacks in ons vorige hostel in de storage gelegd. Daar moesten we dus nog zijn. Dus na het ophalen zijn we heel brutaal het hostel ingelopen en een beschikbare douche gezocht bij de verschillende private rooms. Het was vrij krap met al die tassen, maar het is gelukkig wel gelukt zonder gesnapt te worden! Zitten we toch wat fijner in de bus.

Na nog een hamburger en een sparkling water ( we gaan minder bier drinken, vanwege de prijs en groeiende buikregionen van een niet nader te benoemen persoon), stapte we de bus in om 21:00 om om 06:15 aan te komen in Agnes water.

Dat bleek niet voor herhaling vatbaar! Meer dan 9 uur knikkebollen in een te koude bus was niet aangenaam en we kwamen geradbraakt aan in het gehuchtje Agnes Water, waar een vrolijke gast ons in een busje naar het hostel bracht.