12/13 december: Magnetic Island

Na vier uurtjes in de bus, die deze keer wat minder comfortabel was, kwamen we aan in Townsville, waar we de Ferry moesten pakken richting Magnetic Island. Dit was zo'n supersnel ding en wij dachten slim te zijn om lekker aan de zijkant te zitten zodat we een mooi uitzicht zouden hebben. Er was een reden waarom die plekken nog niet bezet waren... De wind beukte keihard op ons in, zodanig dat we helemaal tintelde toen we uiteindelijk op het paradijselijk eiland terecht kwamen. We pakte de bus richting ons YHA hostel 'Bungalow Bay'.

Bij het inchecken bleek dat ze ons in verschillende dorms hadden gestopt. Na wat gepuzzel en een upgrade kwamen we in 3-share terecht, wat stiekem toch wel fijner is dan met jong grut op een 16 share. We lagen in een pittoresk hutje midden in de natuur. Deed mij een klein beetje denken aan de bungalowparken die wij kennen, alleen was de ruimte in de hutten een stuk kleiner. Het waren twee bedden in de lengte met een bed in de breedte erboven, met een klein beetje bewegingsruimte. Gelukkig lagen we met een rustige Duitse jongen op de kamer.

Na het dumpen van onze backpacks gingen we snel weer naar de receptie voor een wilde dieren knuffel Tour. Supervet man! We hebben een krokodil ( ok, 't was maar een mini maar toch), schildpad, papegaaien en een KOALA vast gehouden. En natuurlijk op de foto gezet.
Er werd ons toen ook verteld dat er op dit eilandje 800 koala's in 't wild leven. En bij een bepaalde wandelroute tussen 5 en 6 uur 'S ochtends de grootste kans om die te zien.

Dus wij de volgende ochtend om 5 uur klaar om te vertrekken, regent het! Zucht..... Toch maar gegaan want Carolien moest en zou die koala's zien. En ja hoor na een toch wel prachtige regenachtige wandeling, met mooie uitzichtplekken en oude forten van de tweede wereldoorlog na 3 uur hebben we welgeteld *tromgeroffel*, 0 koala's gezien. Wel 3 weg hoppende walabi's gezien, dat was leuk. Na deze wandeling hadden we eigenlijk weinig zin meer in wandelen dus de verzameling foldertjes kwamen tevoorschijn.

Een 4x4 huren werd de keuze, mede omdat er twee wegen zijn op het eiland, waar je met normale huurauto's niet kan komen.
We kregen een topless paarse Suzuki met een kenteken met de letters HKI erin, dus die werd omgedoopt tot Henkie...

Allereerst zijn we naar Radical Bay gereden en tussendoor alle lookouts meegepakt over de verscheidende paradijselijke bays. Daar begrepen we waarom we een 4 wheel drive moesten hebben. De hele weg lag bezaaid met diepe gaten (mini sinkholes), waar we met Henkie makkelijk dan verwacht overheen reden. Henkie zuchtte en kreunde wel veel, maar zette goed door en bracht ons naar de mooiste plekken.

Na een snelle lunch onderweg reden we richting 'West Point', dit was een heel ander soort weg. Je kan het het beste vergelijken met het strand, net nadat het eb is geworden, veel kleine bultjes achter elkaar. Henkie trilde bijna van ellende uit elkaar. Het dashboard zat gelukkig wat los, zodat het zo'n 10 centimeter op en neer kon trillen. Die weg was 8 km en we konden niet echt veel harder rijden dan 10 tot 20km per uur. Uiteindelijk kwamen we aan op het strand van West Point. Daar hebben we even gezeten en genoten van het uitzicht. Dit was verder niet zo heel speciaal en we begonnen honger te krijgen. Dus het was soep en instant noodels tijd!

Na nog twee te dure pints bier als toetje, gingen we een beetje tipsy naar bed om de volgende dag naar Airlie Beach te vertrekken. Een reis van ongeveer tien uur, waarna we de volgende dag aan moesten treden voor een zeiltripje van 3 dagen...nou ja 3 dagen, dat dachten we toen nog....