15/16/17 december: Zeiltripje Whitsundays

Bij het inchecken van het hostel kregen we al te horen dat het zeiltripje niet zou beginnen bij de briefing van 08:00, maar dat de boot daadwerkelijk pas zou vertrekken om 13:00u.

Bij de briefing die toch wel 3 minuten duurde, kregen we te horen dat we om 14:30u werden verwacht in de haven op zo'n 30 minuten lopen. We zouden om 15:00u vertrekken.

Dat betekende dus een halve dag+ volle dag en een ochtend. Niet de 3 dagen 2 nachten wat we eerst verwachtte. Ook al voelde we ons een beetje 'gepiepeld', het mocht de pret niet drukken, omdat we een zeiltochtje met overnachtingen gingen doen bij Whitsundays eilanden. Een bepaald stukje (White haven beach) is het derde meest gefotografeerde locatie van Australië, na Ayers Rock en het great barrier reef.

Jeroen zwichtte uiteindelijk toch maar en zag het nut van Flipflops in, waar 90% van de mensen hierop lopen. Ook werd ons te zeerste aangeraden om een hoed te kopen. Om 14:30u stonden we netjes op tijd klaar met onze mede zeilgenoten, waaronder natuurlijk wederom een Nederlandse en tevens ontbraken de Duitse meisjes niet dit keer. De rest was Engels en Iers en, heel merkwaardig en uitzonderlijk, ook twee aussies!! Dit waren een moeder en dochter die zich de hele reis afzonderde van de groep en als ze dan al praatte met ons, we ze totaal niet begrepen.

Eenmaal op de boot kregen we onze bedden toegewezen. Wij kregen een dubbelbed boven een enkel bed. Nou ja dubbel, het was een anderhalf bed, met ongeveer 30cm ruimte boven het matras. Dat zouden zware nachten worden, ook omdat onze tassen daar op moesten liggen.

Na een knusse kennismaking met iedereen en de crew (skipper Cameron en scheepsjongen Jayden) maakte we ons op voor de zeiltocht naar onze eerste snorkel locatie.
Net na het beiden van de zeilen, klapte plotseling het zeil naar beneden. Afgescheurd aan de top, dus we moesten op de motor verder.

In deze wateren is er een dodelijke jellyfish actief, dus iedereen kreeg van te voren een stingersuit uitgereikt. Met name Jeroen zag daar enorm sexy in uit (Sexy and I know it). Het snorkelen was weer prachtig, alhoewel minder kleurrijk dan bij Cairns. Om wederom tussen de scholen vissen te zwemmen die je totaal negeren blijft een speciale ervaring.

'S avonds erg lekker gegeten en met zijn allen tussen het smalste stukje van de eilanden gekletst en genoten van de vele kleurschakeringen in de lucht bij de zonsondergang. De skipper had die plek gekozen omdat achter het eiland de wind opbouwde totdat deze met een noodgang over de top kwam zetten. Dus iedere paar minuten kwam er een heerlijk harde wind voorbij, die gelijk diende als een soort air conditioning voor de nacht.

Die airco werkte niet! Het was echt allejezus heet die nacht en halverwege de nacht ging het nog eens regenen ook. Natuurlijk druppelde precies op een klein hoekje van het matras naast het hoofd van Jeroen, door een scheur, wat water op het kussen. Laten we het erop houden dat het geen goede nacht was.....maar dat behoort ook wel een beetje bij de ervaring ;)

De volgende dag deden we nog twee snorkel locaties aan. Ze werden steeds mooier een kleurrijker. Maar het mooiste van deze hele trip was toch wel White Haven Beach op het grootste eiland 'Whitsunday'.
We werden aan land gezet via tongue Bay, waar we verscheidene schildpadden naar lucht zagen happen. Na een korte wandeling met wel honderden mensen, kwamen we op een adembenemende uitkijk plek op het meest uitzonderlijke strand dat ik ooit gezien heb. De foto's komen nog wel, anders moet je nu even eerst googelen op White haven beach, want er zijn niet veel woorden te vinden die dit kan beschrijven en wederom doen foto'S het geen recht aan.

Na de uitkijk liepen we naar het strand. We verwonderde ons over het speciale witte zand. Het voelde aan als zijde en je voeten zakte er ver in weg. Was een heerlijk uniek gevoel.
We deden we onze stingersuits weer aan voor een dipje in het helderste water dat ik ooit had gezien. Bijna gelijk zagen we in het ondiepe stuk twee haaien jagen op de kleine vissen. (Ik geloof dat het bruintip haaien waren, niet groter dan 50cm). Daartussen liepen we natuurlijk oplettend of we stingrays zagen dieper de warme zee in.

Met een mooi gilletje had ik Carolien ineens in mijn armen. Twee grote witte vissen kwamen vrij snel op ons af. Het waren van die verticaal zwemmende platte vissen. Na de haaien, mogelijkheid op dodelijke kwallen, het zien van haaien en de mogelijkheid om te stappen op een stringray was dat genoeg om ons te doen besluiten het water links te laten liggen.

We liepen nog langs het water en zagen verderop nog de haaien in actie daadwerkelijk jagend op de vissen. De zee kwam op zetten en we werden opeens ingesloten door de zee achter ons en het stukje zand waar we op liepen werd bijzonder snel kleiner en kleiner. Dus nog voorzichtig een stukje pootje baaiend gingen we terug naar de boot en voegde we ons weer samen met de groep, nadat we een groepsfoto hadden gemaakt.

Wederom lekker gegeten en na wat stomme groeps spelletjes in de avond (Jeroen heeft 10 seconden gedanst als een kip en honing van wangen mogen likken), was het weer tijd om de nacht in te gaan. We waren dit keer wel wat moe, dus wat Jeroen betreft was het een betere nacht.

De volgende ochtend zouden we direct gaan snorkelen en om 06:45 zette de skipper keihard AC-DC aan met Thunderstruck om iedereen te wekken. Moesten gelijk vanuit bed de zee induiken om te gaan snorkelen. We werden wel eerst eens stukje weggebracht met een rubberbootje. Jeroen was als allerlaatste en zat als enige in de boot, alleen al omdat het aan doen van het stingersuit een grote uitdaging is zonder hulp, want Carolien lag al te genieten in het water.

Helaas geen schildpad gezien, maar toen we terugkwamen, zagen we wel twee staarten en vinnen naast de boot. Dit bleken 'false killer whales' te zijn geweest, wat zeer uitzonderlijk is voor deze tijd van het jaar.

Na het ontbijt zeilde we terug naar Airlie Beach, waar we om 11:00 uit de boot stapte.
Het eerste wat we wilden gaan doen, was wat iedereen wilde doen......DOUCHEN!!! (En Carolien moest heul erg poepuh!!!)

Terug aangekomen bij de hostel leerde we dat we pas om 14:00u weer konden inchecken....:(
Gelukkig is er in Airlie Beach een openbaar openlucht zwembad (Lagoon). Dus zijn we daar maar gaan liggen en wat gezwommen totdat we eindelijk mochten douchen (en poepuh!).

In de avond nog gezellig wat gedronken met de groep van de reis en daarna weer lekker bij elkaar in bed gekropen, wat hierna weer even zou duren, omdat we weer op gedeelde kamers zouden gaan slapen.